Aşkın Son Mevsimi- The Last Station.

Aşkın Son Mevsimi, ünlü Rus yazar Lev Tolstoy’un hayat hikayesi. Filmi izlerken bazen üzüldüm, bazen kızdım, bazen de duygusallaştım. Film, Lev Tolstoy ile Karısı Sofia’nın birbirlerine duydukları aşkları, nefretleri ve öfkeleri üzerine kurulu. Lev Tolstoy’a hayatını adamış ona 13 tane çocuk vermiş ve çocuklarından arta kalan vakitlerinde yazarın asistanlığını yapmış, birçok kitabını yazarken yazara yardımcı olmuş ve kocasına delicesine bağlı ve aşık bir kadını görmekteyiz. Film boyunca Sofia’nın hezeyanlarıyla karşılaşmaktayız. Ünlü, daha doğrusu dahi adamların eşi olmanın yakıcı zorluğunu yıllarca omuzları üzerinde taşımış, Savaş yıllarında Tolstoy’un başka sevgilileri olmasına rağmen, her zaman kocasını kabul etmiş ve kapılarını ona açmıştır. Her zaman kocasının ona olan sevgisini sürekli sorgulamış ve kocasının hayatında ilk sırada olmayı istemiştir. Filmde Tolstoy, karısından bahsederken, aslında onun ruh ikizini olduğunu birçok yerde ima etmektedir. Belki bu yüzden karısından vazgeçememiş 48 yıllık evililiklerini sürdürmeyi başarmışlardır. Filmde Sofia’nın ve yazarın yaşlılık dönemleriyle başlamaktadır.Yazar kurmuş olduğu komünle hayal ettikleri ideolojiyi bir yanda gerçekleştirirken, bütün misarını ve kitaplarından gelecek parayı çocukları varken, yoksullara verilmesini ister. Bu da karısı Sofia ile içinden çıkılmaz kavgaların başlangıcı olur. Filmi izlerken, birçok yerde Sofia’ya hak vermeden edemedim. Yıllarca kocasına emek vermiş, çocuklarını büyütmüş ve kendini ona adamış bir kadının çektiği sıkıntılar, kocasının hayatının odak noktasında olamaması gerçekten Sofia’ya yapılmış bir haksızlığın kanıtı, fakat diğer yandan dahi olmanın getirmiş olduğu zorluklar, bencillikler ve sevse bile sevginin tamamını bir insana verememenin getirmiş olduğu zorluklar. Filmde bazen iki arada kalabiliyorsunuz. Bir bayan olarak, Tolstoy’u çok sevsem de Sofia’yı haklı bulmuşumdur. ) Sanatsal bir film izlemek istiyorsunuz. İyi seyirler.